ΝΕΑ ΑΠΟΦΑΣΗ ΔΙΑΓΡΑΦΗΣ 36,36% από ΠΑΤΡΑ

Είναι πλέον γεγονός για το Ειρηνοδικείο Πατρών, η έκδοση των πρώτων αποφάσεων που αφορούν τον Ν.3869/2010 για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Σε προηγούμενη στήλη είχα αναφερθεί γενικά για την ρύθμιση του νόμου και την έκδοση της πρώτης απόφασης, η οποία έτυχε θετικής αντιμετώπισης από το σύνολο των οφειλετών, κυρίως για το ιδιαίτερα μικρό ποσό μηνιαίας δόσης για την τετραετία αλλά και για την καταβολή μικρότερου ποσού από το 85% της εμπορικής αξίας του ακινήτου. Παρόλο που ο Ν.3869/2010 στο άρθρο 9 παρ.2 αναφέρεται όχι σε δυνατότητα του Δικαστηρίου προσδιορισμού του ποσοστού, αλλά στο ανώτατο όριο της πρόσθετης επιβάρυνσης του οφειλέτη, με την έννοια ότι εφόσον το ύψος της οφειλής του είναι μικρότερο του 85% της εμπορικής αξίας του ακινήτου θα καταβάλλει ολόκληρο το ποσό της, εφόσον δε είναι μεγαλύτερη θα απαλλαγεί για το ποσό πέραν του 85% του ποσού της, όπως νομικά ορθά διατυπώνει στην μείζονα σκέψη του δικανικού του συλλογισμού ο εκδόσας την υπ΄αριθμ. 3/2011 απόφαση του Ειρηνοδικείου Πατρών κ. Γρηγόριος Κομπολίτης. Πέραν του ως άνω σημείου που νομίζω, ότι δεν μπορεί να τύχει διαφορετικής νομικής ερμηνείας αξίζει να αναφερθώ και στο διατακτικό της υπ΄αριθμ. 4/2011 απόφασης του ιδίου ως άνω Ειρηνοδίκη, που συνδυάζει τις τρείς (3) ρυθμίσεις του νόμου και συγκεκριμένα αυτής του άρθρου 8 παρ. 2 για μηνιαίες καταβολές για μία 4ετία, αυτής του άρθρου 9 παρ.1 για εκποίηση της ρευστοποιήσιμης περιουσίας πέραν της πρώτης κατοικίας και τέλος αυτής του άρθρου 9 παρ.2 για σταδιακές καταβολές (μπορεί να φθάσουν μέχρι την 20ετία με περίοδο χάριτος δύο ή τριών χρόνων) προκειμένου να εξαιρεθεί από την εκποίηση η κύρια κατοικία. Πρέπει δε να γίνει κατανοητό, ότι η εκποίηση άλλου περιουσιακού στοιχείου πέραν της πρώτης κατοικίας διατάσσεται, όταν οι οφειλές είναι πολλές και δεν επαρκεί η ρύθμιση της 4ετίας και των σταδιακών καταβολών για την διάσωση της πρώτης κατοικίας για να ικανοποιήσει επαρκώς τους πιστωτές. Το ερώτημα βέβαια που ανακύπτει όσον αφορά την εκποίηση της ρευστοποιήσιμης περιουσίας, είναι σε τι τιμή θα εκπλειστηριασθεί τελικά και μετά από πόσο χρονικό διάστημα. Επίσης, με δεδομένο τον ορισμό εκ του νόμου εκκαθαριστή και την πιθανότητα μη αποδοχής του διορισμού του, πιθανό να προκύψει καθυστέρηση που δεν μπορεί να υπολογισθεί κατά τον χρόνο έκδοσης της απόφασης. Είναι δε σημαντική η εξαίρεση του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων από την ρύθμιση γιατί ο οφειλέτης για την εξυπηρέτηση και ασφάλεια των ως άνω δανείων του έχει εκχωρήσει υποχρεωτικά σύμφωνα με τα άρθρα 62 του Ν.2214/1994 και 25 του Ν.3867/2010 μέρος τακτικών μηνιαίων απολαβών του το οποίο έχει εξέλθει από την περιουσία του. Συνεπώς, εφόσον για τα δάνεια αυτά προβλέπεται με ειδική διάταξη νόμου ο τρόπος εξόφλησής τους, δεν μπορούν να υπαχθούν στην ρύθμιση του Ν. 3869/2010. Ο οφειλέτης όμως, μπορεί να ζητήσει από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων να υπαχθεί στις ρυθμίσεις του άρθρου 25 του Ν. 3867/2010.